การบริหารจัดการ “งาน” และ “คน” นั้น ต้องใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ ซึ่งผมเชื่อว่าใครที่เคยได้ร่วมงานกับ คุณ ปรีดี ดาวฉาย นั้น จะเข้าใจได้เป็นอย่างดี ว่า คุณปรีดี นั้น มีครบทั้งสองด้าน
ผู้บริหารแต่ละคน ก็มีสไตล์การบริหารที่แตกต่างกัน บ้างก็เน้นวิสัยทัศน์ (Visionaries) ดูภาพใหญ่ ควบคุมทิศทางขององค์กร แต่ไม่ลงรายละเอียด เน้นขับเคลื่อนองค์กรให้เป็นไปในทิศทางที่กำหนด เป็นใช้ได้
บ้างก็เน้นลงรายละเอียด (Detail-oriented) ชนิดที่ว่า ตัวเลขตัวเล็กๆ ตัวหนึ่งในหน้านำเสนอขนาดใหญ่คลาดเคลื่อน ก็ยังสังเกตเห็น เน้นขับเคลื่อนองค์กรโดยใช้ตัวเลขเป็นตัวกำหนด ตัวเลขต้องเป๊ะๆ เป็นไปตามแผน ถ้าไม่ใช่ ต้องอธิบายได้ว่าเป็นเพราะเหตุใด
ตามความเห็นของผม ผมคิดว่า คุณ ปรีดี มีสไตล์การบริหาร ครอบคลุม ทั้งวิสัยทัศน์ และ การลงรายละเอียด
ผมจำได้อย่างแม่นยำ มีอยู่ครั้งหนึ่งในห้องประชุมระดับผู้บริหาร ผู้นำเสนอ ก็นำเสนอแผนการ กลยุทธ์ต่างๆ เปิดหน้านำเสนอที่มีตัวเลขเป็นจำนวนมาก คุณ ปรีดี ตั้งใจฟังกลยุทธ์ และแผนการเป็นอย่างมาก ไม่มีการขัดจังหวะผู้นำเสนอเลย ปล่อยให้ผู้นำเสนอ ได้นำเสนอตามความคิดของเค้า ตามสิ่งที่เค้าได้เตรียมมา
ครั้นเมื่อจบการนำเสนอ คุณ ปรีดี ก็จะซักไซ้ ถามคำถามเชิงลึก จนกระจ่างในแผนการที่นำเสนอ ก่อนที่จะให้ความเห็นที่เชื่อมโยงกับกลยุทธ์ภาพใหญ่ขององค์กร จากนั้นก็จะลงรายละเอียด ในตัวเลขต่างๆ ตามหน้ารายงาน
คำถามที่ผมได้ยินเป็นประจำ เช่น “ช่วยย้อนกลับไปที่หน้า ๑๒ ตารางที่ ๓ บรรทัดที่… “ แล้วก็ถามคำถามเชิงลึกที่เกี่ยวกับตัวเลขตามหน้ารายงานนั้น
สะท้อนถึงความใส่ใจในรายละเอียดที่มาที่ไปของตัวเลข สอดรับกับกลยุทธ์ภาพใหญ่ได้เป็นอย่างดี
เขียนมาจนถึงบรรทัดนี้ ก็ชวนให้ผมได้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ สมัยที่เคยได้ทำงานที่ธนาคารกสิกรไทย
ผมดีใจ และ ภูมิใจเป็นอย่างมากที่ครั้งหนึ่งผมเคยได้ร่วมงานกับ คุณปรีดี ดาวฉาย ว่าที่รัฐมนตรีคลัง คนที่ ๕๓
เพื่อนๆ ท่านไหนเคยมีประสบการณ์เคยร่วมงานกับ พี่ต๊อก ช่วยแชร์ประสบการณ์ได้ตาม comment ด้านล่างเลยนะครับ
ด้วยรักและห่วงใย
สัณฑ์ คุณะวัฒนากรณ์
๒๗ กรกฎาคม ๒๕๖๓
